Τι είναι τα οστεοπορωτικά κατάγματα σπονδυλικής στήλης;
Τα οστεοπορωτικά κατάγματα είναι πολύ συχνά στον γενικό πληθυσμό και οφείλονται στην οστεοπόρωση. Συναντώνται πιο συχνά στον γυναικείο πληθυσμό ειδικά μετά την εμμηνόπαυση σε ηλικία άνω των 50 ετών. Τα οστεοπορωτικά κατάγματα είναι συνήθως συμπιεστικά κατάγματα δηλαδή κατάγματα όπου ο σπόνδυλος χάνει πάνω από το 20% του ύψους του με συχνότερη προτίμηση τους σπονδύλους της θωρακικής μοίρας.
Ποια τα αίτια των οστεοπορωτικών καταγμάτων;
Η αιτία των οστεοπορωτικών καταγμάτων είναι η οστεοπόρωση. Η οστεοπόρωση διακρίνεται σε πρωτοπαθής και δευτεροπαθής. Στην πρωτοπαθή ανήκει η γεροντική οστεοπόρωση, η μετά εμμηνοπαυσιακή και τέλος η ιδιοπαθής οστεοπόρωση. Η δευτεροπαθής οστεοπόρωση οφείλεται σε προϊούσα πάθηση του ασθενούς όπως ρευματοειδής αρθρίτιδα και άλλα.
Οστεοπορωτικά κατάγματα: Ποια είναι τα κύρια συμπτώματα;
Ο πόνος στην περιοχή του κατάγματος είναι το συχνότερο σύμπτωμα. Τα οστεοπορωτικά κατάγματα συνήθως συμβαίνουν κατόπιν άρσης ήπιου βάρους, ήπιας κίνησης ή ακόμη και βήχα. Ο πόνος είναι ξαφνικός και ιδιαίτερα οξύς που δεν βελτιώνεται με κοινά παυσίπονα. Ο ασθενής προσπαθεί να μειώσει αισθητά την κίνησή του. Άλλες φορές ο πόνος μπορεί να αντανακλάται σε περίπτωση που υπάρχει πίεση ενός νεύρου. Πολύ σπάνια το οστεοπορωτικό κάταγμα μπορεί να προκαλέσει πίεση στον νωτιαίο μυελό με αδυναμία άκρων.
Προγραμματίστε το ραντεβού σας με τον ιατρό.
Πως γίνεται η διάγνωση;
Συνήθως η απλή ακτινογραφία της σπονδυλικής στήλης δίνει τη διάγνωση ενός κατάγματος με τη χαρακτηριστική σφηνοειδή μορφή το σπονδυλικού σώματος. Η αξονική τομογραφία της σπονδυλικής στήλης θα μας δώσει περισσότερες λεπτομέρειες για την κατάσταση των οστών των σπονδύλων και η μαγνητική τομογραφία της σπονδυλικής στήλης θα μας καθορίσει την ηλικία του κατάγματος και αν αυτό προκαλεί πιεστικά φαινόμενα επί του νωτιαίου μυελού ή των νεύρων.
Ο ασθενής θα πρέπει να υποβληθεί σε εξέταση μέτρησης οστικής πυκνότητας προκειμένου να γίνει η διάγνωση της οστεοπόρωσης και ο βαθμός αυτής. Ενδεδειγμένη θεραπεία θα πρέπει να ξεκινήσει αμέσως μετά τη διάγνωση.
Ποια η κατάλληλη θεραπεία;
Η θεραπεία των οστεοπορωτικών καταγμάτων μπορεί να είναι συντηρητική ή χειρουργική. Στη συντηρητική αντιμετώπιση χρησιμοποιούνται παυσίπονα και ο κηδεμόνας που βοηθάει στην ακινητοποίηση του κατάγματος. Η χειρουργική αντιμετώπιση έχει να κάνει με τις σύγχρονες μεθόδους της κηφοπλαστικής και σπονδυλοπλαστικής. Ο στόχος αυτών των επεμβάσεων είναι η βελτίωση των επιπέδων του πόνου και η άμεση κινητοποίηση του ασθενούς, έτσι ώστε να επανέλθει στις δραστηριότητές του σύντομα. Βεβαίως υπάρχουν συγκεκριμένες ενδείξεις που ο νευροχειρουργός θα αποφασίσει ποια είναι η ενδεδειγμένη και καλύτερη θεραπευτική οδηγία για τον ασθενή.